คำว่า ‘ผู้เฒ่าจันทรา’ ภาษาจีนเรียกว่า ‘เย่ว์เซี่ยเหล่าเหริน’ หรือเรียกสั้นๆ ว่า ‘เย่ว์เหล่า’ (月老) ว่ากันว่าเทพพ่อสื่อองค์นี้เป็นชายชรา ถือเชือกวิเศษสีแดงกับสมุดบันทึกเป็นของประจำตัว ชาวจีนเชื่อว่าหากผู้เฒ่าจันทราผูกปลายเชือกแดง...
ในประเทศจีนมีการพิสูจน์สาวพรหมจารีด้วยวิธีการอันหลากหลาย ส่วนใหญ่เพื่อถวายตัวสาวพรหมจารีแด่จักรพรรดิ แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป ความเชื่อที่เคยฝังหัวก็ค่อยๆ จางลง มีบันทึกว่ามีการพิสูจน์สาวพรหมจารีตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น
เมื่อกล่าวถึงจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ชิง (清朝 ค.ศ. 1636-1912) แน่นอนว่าย่อมต้องมี 3 พระองค์ รวมอยู่ด้วย ได้แก่ จักรพรรดิคังซี (康熙 ค.ศ. 1654-1722) ครองราชสมบัติยาวนานถึง 61 ปี สวรรคตเมื่อพระชนมายุ 69 พรรษา จักรพรรดิยงเจิ้ง (雍正 ค.ศ. 1678-1735) ครองราชสมบัติเพียง 13 ปี สวรรคตเมื่อพระชนมายุ 57 พรรษาเท่านั้น และจักรพรรดิเฉียนหลง (乾隆 ค.ศ. 1711-1799)
คุณรู้จักกรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย หรือยัง? มาอ่านกันในบทความนี้ได้เลยค่ะ
ชื่อของเมืองลั่วหยาง (洛陽) มีที่มาจากชื่อของแม่น้ำลั่วเหอ (洛河) ที่ไหลผ่านตัวเมือง เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงรู้จักกันดีทั้งในหมู่ชาวจีนและชาวต่างชาติ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของมณฑลเหอหนาน (河南省) ตอนกลางแม่น้ำฮวงโห (黃河) ทิศเหนือติดกับเมืองเจียวจั้ว (焦作) โดยมีแม่น้ำฮวงโหกั้นไว้ ทิศใต้ติดกับเมืองผิงติ่งซาน (平頂山)
ชื่อของเมืองลั่วหยาง (洛陽) มีที่มาจากชื่อของแม่น้ำลั่วเหอ (洛河) ที่ไหลผ่านตัวเมือง เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงรู้จักกันดีทั้งในหมู่ชาวจีนและชาวต่างชาติ ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของมณฑลเหอหนาน (河南省) ตอนกลางแม่น้ำฮวงโห (黃河) ทิศเหนือติดกับเมืองเจียวจั้ว (焦作) โดยมีแม่น้ำฮวงโหกั้นไว้ ทิศใต้ติดกับเมืองผิงติ่งซาน (平頂山)
จักรพรรดิคังซี (康熙 ค.ศ1654-1722) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 3 แห่งราชวงศ์ชิง (清 ค.ศ 1636 – ค.ศ 1912) เป็นโอรสของจักรพรรดิซุ่นจื้อ (順治 ค.ศ 1638-1661) ขึ้นครองราชย์เมื่อมีพระชนมายุเพียง 8 พรรษา หลังจากพระราชบิดาสวรรคตแล้ว พระองค์ก็อยู่ในความอุปถัมภ์ของพระอัยยิกา (ย่า) จักรพรรดิ
ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานถึงห้าพันกว่าปี โดยมีพัฒนาการในด้านต่างๆ อย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะเป็นในด้านการเมือง การศึกษา เทคโนโลยี ฯลฯ ซึ่ง ‘ตัวอักษรจีน’ ก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่มีวิวัฒนาการมาอย่างช้านานเช่นเดียวกัน โดยสามารถแบ่งประเภทได้ดังนี้
‘หยก’ เป็นรัตนชาติที่อยู่คู่วัฒนธรรมจีนมาอย่างยาวนาน นับแต่โบราณมาชาวจีนก็มีความเชื่อความศรัทธาในหยกและยกย่องให้หยกเป็นสัญลักษณ์แห่งความสิริมงคลเจริญรุ่งเรือง ซึ่งจะนำความโชคดีมาสู่ผู้ครอบครอง
การก่อตั้งเมืองหลวงสำรองมีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์โจวตะวันตก (西周) หรือเมื่อ 1,046 ปีก่อนคริสต์ศักราช ขณะนั้น ราชธานีของราชวงศ์โจวตะวันตก คือ นครเฮ่าจิน
